Περιεχόμενο
Σύμφωνα με τη συμβατική σοφία, η φλεγμονή δεν παρατηρήθηκε σε ασθενείς με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS). Λοιπόν, οι καιροί μπορεί να αλλάζουν.Η έρευνα αιχμής έχει αρχίσει να βρίσκει στοιχεία φλεγμονής χαμηλού βαθμού στον ιστό του πεπτικού σωλήνα σε ορισμένους ασθενείς με IBS. Θεωρούνται πολύ προκαταρκτικά, αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να ανοίξουν το δρόμο για νέες και βελτιωμένες επιλογές θεραπείας. Εξαιτίας αυτού, υπάρχουν μερικά πράγματα που θα θέλατε να ξέρετε για το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η φλεγμονή στην ανάπτυξη και τη συντήρηση του IBS.
Ορισμός δύο βασικών παραγόντων
Μαστοκύτταρα. Τα μαστοκύτταρα βρίσκονται σε ιστούς σε όλο το σώμα. Πιστεύεται ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία του σώματος από παθογόνα - εξωτερικούς παράγοντες, όπως μικρόβια ή ιούς, που αποτελούν απειλή για την υγεία σας. Πιστεύεται ότι τα μαστοκύτταρα προκαλούν ταχεία φλεγμονώδη απόκριση σε ένα παθογόνο. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα ιστιοκύτταρα φαίνεται να εμπλέκονται σε αυτό που συνήθως γνωρίζουμε ως αλλεργίες.
Κυτοκίνες. Οι κυτοκίνες είναι πρωτεΐνες που απελευθερώνονται από ιστιοκύτταρα και άλλα κύτταρα που σχετίζονται με την ανοσοαπόκριση. Πιστεύεται ότι μετά την ταχεία φλεγμονώδη αντίδραση που προκαλείται από τα ιστιοκύτταρα, μια μακρόχρονη φλεγμονώδης διαδικασία συμβαίνει λόγω της απελευθέρωσης ορισμένων ειδών κυτοκινών. Οι κυτοκίνες μπορούν να είναι προφλεγμονώδεις ή αντιφλεγμονώδεις.
Το πιθανό πρόβλημα
Για να απεικονίσετε την φλεγμονώδη απόκριση, φανταστείτε ότι το σώμα σας μολύνεται από έναν άσχημο στομαχικό ιό (γαστρεντερίτιδα). Τα μαστοκύτταρα αντιδρούν γρήγορα, ακολουθούμενα από κυτοκίνες, για την καταπολέμηση της λοίμωξης. Η απελευθέρωση αυτών των ουσιών προκαλεί κοιλιακό άλγος, κράμπες και διάρροια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτή η φλεγμονώδης απόκριση είναι προσωρινή. Μόλις το σώμα αισθανθεί ότι ο εισβολέας έχει κατακτηθεί, η φλεγμονώδης διαδικασία κλείνει.
Κάποιες έρευνες φαίνεται να δείχνουν την πιθανότητα, σε ένα μικρό σύνολο ασθενών με IBS, αυτή η φλεγμονώδης διαδικασία να συνεχιστεί μετά την εξαφάνιση της κύριας λοίμωξης. Τα πράγματα είναι σπάνια απλά με το IBS. Είναι επίσης απολύτως πιθανό ότι υπάρχουν μερικά άτομα που βιώνουν αυτήν τη χρόνια φλεγμονή χαμηλού βαθμού χωρίς ποτέ να εμφανίσουν μια σαφή περίπτωση γαστρεντερίτιδας.
Σε κάθε περίπτωση, η συνεχιζόμενη ενεργοποίηση των ιστιοκυττάρων, ακόμη και σε πολύ ήπια βάση, θα μπορούσε να συμβάλει στη δυσλειτουργία κινητικότητας που χαρακτηρίζει το IBS, ιδιαίτερα όσον αφορά τα συνεχή επεισόδια διάρροιας. Επιπλέον, τα ιστιοκύτταρα βρίσκονται πολύ κοντά στα νευρικά κύτταρα στα έντερα. Αυτό μπορεί να συμβάλει στον συνεχιζόμενο πόνο και την σπλαχνική υπερευαισθησία που είναι χαρακτηριστική του IBS.
Πιθανοί παράγοντες κινδύνου
Δεν είναι σαφές γιατί αυτή η συνεχιζόμενη φλεγμονώδης διαδικασία θα επηρέαζε μερικούς ανθρώπους και όχι άλλους. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για τη διερεύνηση των ακόλουθων δυνατοτήτων:
- Γενετική προδιάθεση
- Τροποποιημένη κατάσταση των βακτηρίων του εντέρου
- Τροφικές αλλεργίες
- Συχνές αλλεργίες
Η κατώτατη γραμμή
Η διερεύνηση του ρόλου της συνεχιζόμενης φλεγμονής στην ανάπτυξη και συντήρηση του IBS βρίσκεται σε πολύ πρώιμο στάδιο.
Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι, σε ορισμένο μικρό αριθμό ασθενών με IBS, έχει παρατηρηθεί αύξηση στα φλεγμονώδη κύτταρα στην επένδυση του παχέος εντέρου και στο τμήμα του ειλεού του λεπτού εντέρου. Αυτή η φλεγμονή δεν μπορεί να φανεί με μικροσκόπιο ως μέρος μιας συνηθισμένης διαδικασίας βιοψίας, αλλά απαιτεί πιο εμπεριστατωμένη εξέταση. Ασθενείς των οποίων ο ιστός περιέχει αυτές τις αυξημένες φλεγμονώδεις ουσίες είναι πιο πιθανό να υποφέρουν μετά το μολυσματικό IBS (IBS-PI) ή επικρατούν στη διάρροια IBS (IBS-D).
Είναι σαφές ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να αναπτυχθεί μια πιο έντονη εικόνα του ρόλου της φλεγμονής στο IBS. Η ελπίδα είναι ότι αυτή η βελτιωμένη κατανόηση θα οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπευτικών επιλογών και θα ανακουφίσει από τα βάσανα.